CİNSEL İSTİSMARCININ ARKASI KUVVETLİ OLUNCA!..

Ne hallere geldik değil mi? Adaleti; Adalet Saraylarında değil, sosyal medyada aramaya başladık!..

Arkan kuvvetliyse, paran varsa, tanınmışsan her şey mubah!.. Arkan yoksa, zenginin karşısındaysan, arkası kuvvetliyse vay haline!..

Karnın aç olduğu için simit çalarsın, çocuklarının karnını doyurmak için hırsızlık yaparsın senelerce tutuklu yatarsın, ama 9 yaşında bir çocuğa yıllarca tecavüz eder, ona çocukluğundan gençliğine kadar türlü acılar yaşatır ve sonunda intihara sürüklersin ama elini kolunu sallaya sallaya gezersiz!.. Tabi ki hırsızlığın büyüğü küçüğü olmaz ama adaletin de bir ölçüsü olmalı… Ölçü ne gezer!.. Bizim ülkemizde Adaletin ‘A’ sı bile yokken!..

Bugünlerde, 29 Nisan 2019 tarihinde, Çorlu’da Esentepe Mahallesi Konutları mevkisinde 15. katta atlayarak intihar eden 26 yaşındaki Ahmet Emre Y’nin ailesi, adalet arıyor… Sadece ADALET… Maddi ya da manevi hiçbir beklentileri yok… Canına kıyan kardeşinin, canına kıymasına neden olayın suçlusunun cezasını çekmesini istiyor… Bunu isterken en geçerli nedenleri de; başka Emreler canına kıymasın diye… Başka Emrelerin hayatı kararmasın diye… Başka aileler yanmasın diye… ‘Biz yandık, bizim Emre’miz gitti, başka Emreler ölmesin!’ diyorlar…

Geçtiğimiz Nisan ayında 15. kattan atlayarak intihar eden Ahmet Emre, henüz 26 yaşındaydı… 9 yaşında bir akrabası tarafından cinsel istismara uğramış, ta ki ilk kazandığı üniversite eğitimin ilk yılının yarı dönemine kadar devam etmişti… Cinsel istismar nedeniyle Edirne’deki Trakya Üniversitesi 1. sınıfın yarı döneminde evine dönüp, ertesi yıl bir daha sınava girerek, İstanbul’da bir üniversite kazanmış ve tahsilini de tamamlamıştı… Emre, yaşadığı bu durumu gerek aldığı tehdit gerek utanç gerek kendi iç dünyasında yaşadıkları nedeniyle kimseyle paylaşmamıştı… İçine kapanık biriydi… Erkelerle aynı ortamda kalmaktan bile rahatsız oluyordu… Son cinsel istismarının üzerinden 9 yıl geçmesine rağmen ne çocukluğu ne de gençliğinde yaşadığı o acıyı unutamıyordu… Toplu taşıma araçlarına binmiyordu Emre, bir erkek dokunacak diye korkuyordu… Askere gittiğinde bir arkadaşı şakayla poposuna dokunduğu için sinir krizi geçirmiş ve Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesine kaldırılmıştı Emre… İşte bütün yaşadıkları da bundan sonra ortaya çıktı zaten Emre’nin… Cinsel istismardan kurtulduğunu sanan, insanların içine karışmaktan kaçınan Emre, mecburi vatani görevini yapmaya gittiği askerliğinde yaşadığı bir şaka olayıyla döktü

içindeki tüm acıyı ailesine… Bu da yetmedi, ona inanmadıkları düşüncesiyle cinsel istismarcı akrabaları ile buluşup, her şeyi itiraf ettiren bir kayıt yaptı kendince… Çünkü bu akrabası, yıllarca ona kimsenin inanmayacağını beynine kazıdığı gibi, ablalarına da zarar verebileceğini söylemişti… Daha başka neler söyledi onu bilmiyoruz tabi ki… Ama Emre, her şeyi itiraf ettirdiği bu kayıtla beraber, cinsel istismarcısından tamamen kurtulmak ve ona yaşattıklarının cezasını vermek için suç duyurusunda bulundu savcılığa… Bir ay bekledi… Her gün ağladı, ‘rezil olduğumla kaldım!’ diye… Her gün kulağa sesteydi, ‘Ha bugün ha yarın arayıp, sorarlar’ diye… Eve kapandı evde Emre ve sadece kendisine bu acıları yaşatan kişinin cezasını çekmesinin haberini bekledi… Hem ağladı hem de bekledi Emre… Ama olmadı… Ve bir gün Emre, ADALET’ten umudunu kesip, evinin 15. katından aşağı atlayarak canına kıydı!.. İntihar olayından sonra Emre’nin suç duyurusu dikkate alındı ve cinsel istismarcı tutuklandı… Adalet ona 3 buçuk ay ceza kesti!.. 9 yaşından 17 yaşına kadar cinsel istismarda bulunan ve bir gencin hayatını karartan kişinin cezası sadece 3 buçuk ay oldu!.. Cinsel istismarcı adete bayram hediyesi gibi(!), Kurban Bayramına 3 gün kala serbest bırakıldı!..

Şimdi ise Emre’nin ailesi ADALET arıyor… Çalmadıkları kapı bırakmıyor… Basınla, sosyal medyayla seslerini duyurmak istiyor… Kardeşlerinin göremediği adaleti arayıp, suçlunun cezasını çekmesini umuyor…

Bizzat dinledim Emre’nin aldığı ses kaydını… Cinsel istismarcı diyordu ki, ‘Bir kere yaptın mı bırakamazsın!’ diye…

Şimdi soruyorum bu cinsel tacizciyi serbest bırakıp, adalet koltuğunda oturanlara!.. ‘Alışmış, kudurmuştan beterdir!’ deyen demiş bunu bir kere… İlla bir Emre daha mı canına  kıyacak ya da cinsel istismara kurban olacak…

Emrelerin yaşaması, cinsel istismarcıların hak ettikleri cezayı alması dileğiyle, ‘ADALET’E davet ediyorum… Saygılarımla…