NİLÜFER ERK OĞUZ, ‘İSTANBUL SÖZLEŞMESİ’ İLE İLGİLİ BİLGİ AKTARDI

Cumhuriyet Kadınları Derneği Keşan Şubesi Başkanı Av. Nilüfer Erk Oğuz, Cumhuriyet Kadınları Derneği Hukuk Bürosunca hazırlanan ‘İstanbul Sözleşmesi’ ile ilgili bir bilgilendirmede bulundu.

Erk Oğuz, sözleşmeyle ilgili şu bilgileri aktardı: “İstanbul Sözleşmesi, bir Avrupa Konseyi sözleşmesidir. Adı ‘İstanbul’dur çünkü Avrupa Konseyi sözleşmeleri, imzaya açıldıkları şehirlerin adını alırlar. Sözleşme 11 Mayıs 2011 tarihinde, İstanbul’da imzaya açılmıştır. Şu ana kadar, 46 ülke ve Avrupa Birliği tarafından imzalanmış ve 32 ülke tarafından onaylanmıştır. Türkiye Cumhuriyeti, sözleşmeyi onaylayan ilk ülkedir. Sözleşme, 1 Ağustos 2014 tarihinde ülkemizde yürürlüğe girmiştir. 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesi Yasası da İstanbul Sözleşmesi’ne dayanılarak yapılan kanunumuzdur.”

Nilüfer Erk Oğuz, İstanbul sözleşmesi ile ilgili diğer bilgileri de şöyle sıraladı:

İSTANBUL SÖZLEŞMESİNİN BAĞLAYICILIĞI NEDİR?

Kanun hükmündedir. İstanbul Sözleşmesi’nin herhangi bir maddesi, başka bir kanunumuzun maddesi ile çelişirse, Anayasamızın 90. Maddesine göre, İstanbul Sözleşmesi’nin esas alınması kanuni zorunluluktur.

İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NE İŞE YARAR?

Kadına karşı şiddetin önlenmesinde, hukuki bağlayıcılığı bulunan İLK ULUSLARARASI BELGEDİR.

4 grubu şiddetten korumayı hedefler: KADINLAR, ÇOCUKLAR, AİLE BİREYLERİ, ISRARLI TAKİP MAĞDURLARI

‘4P’ olarak adlandırılan 4 ilkeye dayanır. Bu ilkeler, İngilizce ‘P’ harfi ile başlayan 4 sözcüktür. Türkçe anlamlarını ise şu biçimde açabiliriz:

ÖNLE!

KORU!

KOVUŞTUR!

POLİTİKA ÜRET

‘ÖNLE!’ ‘KORU!’ ‘KOVUŞTUR!’ ‘POLİTİKA ÜRET’ İLKELERİ NE DEMEKTİR?

Devlete, şiddetin doğmasına sebep olan tüm unsurlarla mücadele etme, EN BAŞTAN ÖNLEME, Şiddet Mağdurlarını etkin biçimde KORUMA, Kadına ve çocuğa yönelik şiddet suçlarını etkin biçimde KOVUŞTURMA, Kadına ve çocuğa yönelik şiddetle mücadelede etkin POLİTİKALAR ÜRETME ve UYGULAMA yükümlülükleri ile sorumlu tutar.

Bu kapsamda, 81 maddelik İstanbul Sözleşmesi’nde, toplumsal cinsiyet eşitliğine duyarlı bütüncül politikalar kabul etme ve uygulama, ayrımcılık yasağı, kadınların aşağı bir cins olduğu düşüncesine dayanan önyargı, örf, adet, gelenekle mücadele, sivil toplum örgütlerini bu mücadeleye teşvik etme, destekleme, mali kaynak yaratma, farkındalık arttırıcı kampanyalar yürütme, özel sektörü ve medyayı kadın onuruna saygıyı arttırmak amacıyla yönerge ve özdenetim standartları oluşturmaya teşvik etme, şiddet faillerini eğitme, tedavi etme, telefon yardım hattı oluşturma, sığınma evleri kurma, şiddet mağdurlarına hukuki, psikolojik danışmanlık, maddi yardım, konut, eğitim, öğretim ve iş bulma yardımlarını sağlama, kadın mağdurların güçlenmesi ve ekonomik bağımsızlık kazanmalarını hedefleme, mağdurlara ücretsiz adli yardım hizmeti sağlama,

soruşturma ve yargılamalarda mağdurun kamu kuruluşlarından veya hükümet dışı örgütlerden yardım almasına olanak sağlama, bütün şiddet biçimlerine ilişkin olarak arabuluculuk ve uzlaştırma da dahil alternatif çözüm yollarını yasaklama, kişileri mevcut ya da olası şiddet eylemlerini yetkili makamlara bildirmeye teşvik etme gibi pek çok yükümlülük sıralanmıştır.

Özetle, İstanbul Sözleşmesi, devletin tüm kurumlarını, kadının ve çocuğun zarar görmediği bir toplum için seferber etmesi demektir.”